W Polsce od 1 lipca 2016 roku funkcjonują nowe zasady produkcji energii elektrycznej przez osoby fizyczne, rolników, samorządy oraz związki wyznaniowe. System opisany w nowelizowanej ustawie o Odnawialnych Źródłach Energii (OZE) opiera się o bilansowanie handlowe, a dokładnie o tzw. opusty.

Polegają one na bezgotówkowym rozliczeniu z zakładem energetycznym energii zużytej w budynku i wyprodukowanej z przydomowej mikro-elektrowni fotowoltaicznej. Po montażu instalacji fotowoltaicznej przez pierwszy rok produkuje ona energię elektryczną, która w części od 10-30% jest zużywana na bieżąco przez urządzenia w budynku. Pojawiające się nadwyżki są oddawane do sieci i zliczane przez licznik energii. Po roku właściciel nabywa prawo do odbioru 80% lub 70% wprowadzonej do sieci energii i nie musi kupić jej od zakładu energetycznego. Wielkość otrzymanego przez prosumenta opustu zależy od mocy instalacji. Dla 10 kW wynosi ona 1:0,8, a dla mikro-elektrowni osiągających moc do 40 kW jest to 1:0,7. Odbierając energię w kolejnym roku pracująca instalacja produkuje energię na rok kolejny. W ustawie zagwarantowano 15 lat funkcjonowania tego systemu rozliczenia, nie określono jednak jak należy traktować nadprodukcję energii po upływie tego okresu.

Kto pokrywa koszty przyłączenia?

Koszty przyłączenia oraz wymiany licznika pokrywa zakład energetyczny, który na danym terenie zajmuje się dystrybucją energii elektrycznej.

Czy zakład energetyczny może naliczać opłaty za odbiór energii w systemie opustów?

Zgodnie z zapisami ustawy o OZE zakład energetyczny nie może doliczać żadnych dodatkowych opłat za rozliczenie energii w systemie opustów. Nie może także naliczać dodatkowej opłaty za przesył energii wyprodukowanej przez przydomową mikroinstalację czy za odbiór energii w ramach opustu.